NEFES ALMAK
Nefes almak, içten
içe, derin derin,
Taze, ılık, serin,
Duymak havayı bağrında.
Nefes
almak, her sabah uyanık.
Ağaran güne penceren açık.
Bir ağaç gölgesinde,
bir su kenarında.
Üstünde gökyüzü, ufuklara karşı.
Senin her yer:
Caddeler, meydan, çarşı...
Kardeşim, nefes alıyorsun ya!
Koklar gibi
maviliği, rüzgârı öper gibi,
Ananın südünü emer gibi,
Kana kana, doya
doya...
Nefes almak, kolunda bir sevgili,
Kırlarda, bütün bir pazar
tatili.
Bahar, yaz, kış.
Nefes almak, akşam, iş bitince,
Çoluk
çocuğunla artık bütün gece,
Nefesin nefeslere karışmış.
Yatakta rahat,
unutmuş, uykulu,
Yanında karına uzatıp bir kolu,
Nefes almak.
O
dolup boşalan göğse...
Uyumak, sevmek nefes nefese,
Kalkıp adım atmak,
tutup ıslık çalmak.
Sürahide, ışıl ışıl, içilecek su.
Deniz kokusu,
toprak kokusu, çiçek kokusu.
Yüzüme vuran ışık, kulağıma gelen
ses.
Ah, bütün sevdiklerim, her şey, herkes...
Anlıyorum, birbirinden
mukaddes,
Alıp verdiğim her nefes.