AĞA CAMİİ
Ah, ey zavallı cami, seni böyle
görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allah'ımın ismini
daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Böyle
sokaklarda ki, anası can verirken,
Işıklı kahvelerde kendi öz evladı
var...
Böyle sokaklarda ki, çamurlu
kaldırımlar,
En kirlenmiş bayrağın taşıyor gölgesini,
Üstünde
orospular yükseltiyor sesini.
Burda bütün gözleri bir siyah el
bağlıyor,
Yalnız senin göğsünde büyük ruhun ağlıyor.
Kendi elemim gibi
anlıyorum ben bunu,
Anlıyorum bu yerde azap çeken ruhunu
Bu imansız
muhitte öyle yalnızsın ki sen
Bir teselli bulurdun ruhumu
görebilsen!
Ey bu caminin ruhu: Bize mucize göster
Mukaddes huzurunda
el bağlamayan bu yer
Bir gün harap olmazsa Türkün kılıç kınıyla,
Baştan başa
tutuşsun göklerin yangınıyla!
NAZIM HİKMET RAN (1902-1963)